Annemarie Slobbe onderzoekt de kracht van de natuur die alles in beweging brengt en waar wij als mens aan gebonden zijn. In schilderijen, scratchboards en films toont ze het verloop van tijd. Haar composities ontwikkelen zich op een natuurlijke wijze doordat ze verandering niet corrigeert maar accepteert. Hypnotiserende patronen ontstaan langs de randen van het canvas. Naar binnen toe wordt de tijdelijke schijn van de vorm losgelaten. Hier blijft enkel de geestelijke omgang met de leegte over; een vormloze stilte, slapend in de duisternis.